Binnen bij de AIVD

De AIVD is transparanter dan ze zou willen. Twee medewerkers worden ervan verdacht informatie te hebben gelekt naar De Telegraaf. De geheime dienst is al een aantal jaren meer open over haar activiteiten. Politiespotter was een aantal keren op bezoek bij de dienst.

EXCLUSIEF door Politiespotter

Meer openheid bij een geheime dienst is natuurlijk een tegenstelling. Twee jaar terug interviewde ik een medewerker van de AIVD voor een artikel voor een gratis krant. Over de carrieremogelijkheden bij de dienst. Ondanks gemaakte afspraken meldde de fotograaf zich niet bij de voorlichting, waardoor er per ongeluk een geheim agent in beeld kwam, van achteren op de plaat gezet. De afdeling voorlichting werd er onmiddellijk intern op aangesproken.

Zelf kwam ik trouwens binnen zonder al te veel controle. In het nieuwe gebouw van de AIVD in Zoetermeer was de beveiligingsstraat nog niet helemaal af, terwijl het personeel wel al was overgeplaatst. Ook het bordje AIVD was nog niet geplaatst, waardoor ik de ingang niet kon vinden. Aan de bouwvakker die me het pand wees, waar hij trouwens ook werk in uitvoering aan deed, vroeg ik voor de grap of via zijn kraan naar binnen mocht klimmen. 'Je komt er wel in, maar niet meer zo snel uit', lachte hij. Hij bedoelde dat het kantoor van de AIVD officieel verboden gebied is, waardoor ongewenste indringers per definitie kunnen worden aangehouden.

In 2004 was ik voor een politievakblad te gast bij de AIVD, in het voormalige kantoor in Leidschendam. Twee nors kijkende heren waren zo vriendelijk me uit te leggen hoe politieagenten de ogen en oren van de AIVD kunnen zijn bij de aanpak van terrorisme. Toen ik tot twee keer toe vroeg hoe zij aan 'opsporing' deden, werd ik nogal chagrijnig gecorrigeerd. 'De AIVD doet niet aan opsporing, ze wil aanslagen voorkomen.'

Tijdens dat voorkomen van aanslagen kan ik me trouwens voorstellen hoe naar het is als medewerkers informatie lekken naar de krant. De heren vertelden me dat de AIVD al zo'n 6 aanslagen in Nederland wist te voorkomen, na 9/11. Of een huiszoeking bij een journalist een te verdedigen handeling voor de dienst is, vraag ik me af. Het is toch vooral De Telegraaf zelf die hier partij is, niet een individuele journaliste?