Natuurlijk, een TBS-er die wild om zich heen schiet is niet bepaald reclame voor ons unieke stelsel van terbeschikkingstelling aan de staat. Toch zit er iets fout in de benadering van de mensen die als eerste schande roepen over dat systeem. Want wat is het verschil met personen die uit de gevangenis komen en onmiddellijk weer recidiveren? Daarvan roepen we ook niet met zijn allen dat ze nooit vrij hadden mogen komen. Ze zijn nu eenmaal crimineel. Dat heeft tot gevolg dat er na hun vrijlating geen garantie is voor goed gedrag.
TBS heeft als principe dat er een poging gedaan wordt om nog iets aan te vangen met een verdachte die ziekelijk crimineel is. Dat is niet alleen goed voor die persoon, maar per saldo ook voor de staat. Ook al worden die mensen maar 5 procent van hun aandoening afgeholpen, dat is nog altijd beter dan helemaal niet. Mensen die van recidiverende TBS-ers walgen (heel menselijk), zouden dit systeem niet moeten aanvallen, maar zouden tegen het vrijlaten van zware criminelen in the first place moeten zijn. Dan zijn ze tenminste consequent. De beslissing om mensen met ernstige criminele aanleg niet daadwerkelijk levenslang te geven, houdt in dat ze op een zeker moment weer de samenleving inkomen. TBS of geen TBS. Met in sommige gevallen de meest nare consequenties.
Zinvoller lijkt me om te blijven onderzoeken of TBS per saldo zorgt voor minder criminaliteit in onze samenleving. Als blijkt dat het bestaan van TBS een veiliger samenleving tot gevolg heeft of blijft hebben, dan komen die paar afgrijselijke misdaden door TBS-ers toch in een net wat ander daglicht te staan. Hoewel elk geval er keihard weer een teveel is, natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.